Obrączki ślubne
Obrączka jest symbolem oddania i wierności. Jej kształt – okręgu, który nie posiada ani końca ani początku – ma obrazować wieczność, nieskończoną miłość i trwałość związku zakochanych ludzi. Początek obrączki datuje się na czasy starożytnego Rzymu. Stanowiła ona gwarancję dopełnienia kontraktu małżeńskiego i była symbolem zjednoczenia na zawsze dwojga osób. Co ciekawe, na początku pierścionki ślubne tworzono z kości słoni czy innych zwierząt, a także ze skóry. Dopiero później zaczęto je wytwarzać z materiałów droższych, mocniejszych i trwalszych. Także dany surowiec miał symbolizować siłę i wartość uczucia zakochanej pary. Obrączki początkowo były noszone tylko przez panie, które dopiero co wyszły za mąż. Dopiero w XIII wieku zaczęli nosić je obydwoje małżonkowie. Wtedy zwyczaj ten został zaaprobowany przez Kościół i upowszechniony – występuje w wielu kulturach, jednak najbardziej widoczny jest w chrześcijaństwie oraz judaizmie.
W Polsce oraz w kulturze prawosławnej nosimy obrączki na prawej ręce. Mało kto wie, że wcześniej nosiło się je na lewej dłoni, ponieważ wierzono, że żyła tej ręki prowadzi prosto do serca. Wiele kultur nadal nosi je po tej stronie (np. w USA, Wielkiej Brytanii, Francji), jednak w naszym kraju utarło się przekonanie, że obrączki na lewej dłoni mają tylko wdowy. W Grecji zaślubiona kobieta ma srebrną obrączkę, która symbolizuje jej uległość wobec męża, z kolei mężczyzna posiada złotą, jako oznakę swojej dowódczej pozycji. Współcześnie narzeczeni mogą wybrać obrączki spośród szerokiego wachlarza wzorów, materiałów, kolorów. Klasyczne obrączki to te ze złota. Dziś coraz więcej par decyduje się na takie nietypowe materiały, jak np. tytan, platyna, stal, a nawet drewno żelazne. Istnieją przesądy, w których kolor ma swoje szczególne znaczenie, np. złoto żółte to oznaka wierności, złoto białe obrazuje miłość, platyna przyjaźń, natomiast tytan trwałość.