Szafir i jego właściwości

Szafir jest jednym z najczęściej stosowanych obecnie kamieni szlachetnych. Nazwa kamienia wywodzi się z łaciny i odnosi się do jego najbardziej popularnej odmiany, czyli szafiru niebieskiego. Właściwości szafiru są doskonale znane od lat. Dziś nie można sobie wyobrazić przemysłu jubilerskiego, a także innych jego gałęzi bez obecności tego wspaniałego okazu.

Szafir – nie tylko niebieski

Szafir jest odmianą korundu, czyli najtwardszego kamienia występującego naturalnie – oczywiście, zaraz po diamencie. Jego kolorystyka, obok najbardziej znanej niebieskiej, również ulega zmianie, często spotykany jest w innych barwach (na przykład szafir czerwony). Jest to spowodowane obecnością w jego strukturze żelaza, wanadu lub tytanu. Najwyższą cenę osiągają szafiry w odcieniu bławatka (błękit kaszmirski) pochodzące z Kaszmiru, Birmy i Tajlandii. Najważniejsze złoża szafiru na kuli ziemskiej znajdują się w Sri Lance, Birmie, Australii, Tajlandii, Tanzanii, na Madagaskarze, a także w Stanach Zjednoczonych. Największym szafirem wydobytym do tej pory przez człowieka jest odnaleziony w 1996 r. na Madagaskarze kamień o masie 89 500 karatów, ważący aż 17,5 kg.

Najczęściej szafiry szlifuje się schodkowo lub nadaje im szlif brylantowy. Dla ciemniejszych, ze względu na podkreślenie ich walorów, najbardziej odpowiedni jest tak zwany szlif płaski. Szafirom gwiaździstym nadaje się formę kaboszonu.

Boska moc szafirów

Szafir jest kamieniem, który już od czasów starożytności był wskazywany jako nietypowy i wyposażony w boskie moce. Cywilizacje Egiptu i Rzymu utrzymywały, że szafiry to święte kamienie prawdy i sprawiedliwości. Wierzono też, że cała ziemia jest otoczona przez jeden wielki szafir. Persowie uznawali go za kamień przynoszący szczęście, nieśmiertelność i wieczną młodość. Aż do dzisiaj buddyści wierzą, że szafir oznacza pokój, przyjaźń i stałość, dlatego uznawany jest za talizman małżeńskiego szczęścia. W przeszłości był także klejnotem, który podnosił rangę duchowieństwa. W XIII wieku papież Innocenty III wydanym dekretem nakazał wszystkim kardynałom i biskupom noszenie szafirowego pierścienia na prawej, błogosławionej ręce, co miało pomóc odpędzać złe moce. Później szafir został ogłoszony oficjalnie kamieniem kardynałów.

Szafirowy romantyzm

W kolorystyce występującej w szafirach dostrzeżono każdy odcień nieba oglądanego podczas zachodu słońca: od pięknych, ciepłych barw widocznych na zachodzie, przez wszelkie odcienie niebieskiego, aż do koloru ciemnogranatowego widocznego na wschodzie. Tak jak większość nieba skąpana jest podczas zachodu słońca w odcieniach niebieskich, tak i kolorem najczęściej występującym wśród szafirów jest barwa niebieska. Niestety, nie jest to żadna romantyczna szafirowa przypadłość (odpowiadają za nią jony żelaza i tytanu).

Szafir – lekarstwo

Właściwości szafiru znane są też w medycynie. Wierzono, że pomaga zwalczać choroby nerek, dróg moczowych i pęcherza. Działa też na choroby serca, skóry, a nawet jest ceniony w leczeniu trądu. Potrafi również wywierać wpływ na skuteczność leków chemicznych i naturalnych.

Szafir, brylant, diament – który wybrać?

Szafiry są równie często wybierane jako element ozdobny, jak brylanty czy diamenty. Co więcej, jego trwałość daje spokój sumienia podczas noszenia go na co dzień w naszej biżuterii, szczególnie w pierścionkach z szafirem czy obrączkach ślubnych, bez obawy, że kamień ulegnie zniszczeniu, dlatego coraz więcej par, idąc tym tokiem myślenia, decyduje się na szafir jako element dekoracyjny właśnie w takim rodzaju biżuterii. Szafir jest również tradycyjnym talizmanem dla osób urodzonych we wrześniu.